Literair Weblog De Contrabas

Interview met Rien van den Berg

Op dinsdag 25 november verscheen de Brandaan van de christelijke poëzie. Een kloeke, mooie bloemlezing uit de christelijke poëzie geschreven vanaf 1950. Het boek is een uitgave van Uitgeverij Brandaan en kost slechts € 25. Samensteller Rien van den Berg zocht de beste poëzie uit de christelijke traditie van de afgelopen zestig jaar bij elkaar en voorzag die van een voorwoord. Ik citeer: "(...) de poëzie van christenen is de laatste decennia goeddeels een onderstroom gebleven." Deze bloemlezing is een poging om het contact te herstellen. Iets waar je sommige Vlamingen niet op kunt betrappen... De vakpers besteedde inmiddels aandacht aan het boek: zie het Nederlands Dagblad >> en het Reformatorisch Dagblad >>

CB: Je hebt het in je inleiding bij dit boek over christelijke poëzie als "onderstroom" (bij de "gewone" poëzie. Is dit een bewuste poging om de underdog te spelen?

RvdB: O nee. Daar is het boek veel te zelfbewust voor. Je zou het zelfs grootspraak kunnen noemen. Zijn het niet de onderstromen in de oceanen die bepalend zijn voor het klimaat op aarde? Nee hoor, het is niet bedoeld als kwalitatieve aanduiding, het geeft slechts iets aan over de onzichtbaarheid van de stroming. De gedachte wordt gevoed door de verbazing van Herman de Coninck, toch iemand die bijzonder breed om zich heen las, die in 1994 vaststelde dat de christelijke poëzie ,,uit alle bloemlezingen is weggezuiverd''. Of dat laatste woord goed gekozen is, betwijfel ik overigens.

Angèle Manteau (1911 - 2008)

Ze was op weg naar de honderd en noemde zichzelf steeds vaker een ‘angry old woman’. Angèle Manteau moest vaak scherpe kritiek incasseren, maar ze zal de geschiedenis ingaan als de grote dame van het Vlaamse boekenvak. Bijna veertig jaar was Angèle Manteau actief als uitgeefster van literaire boeken. Ze was avontuurlijk en had een neus voor kwaliteitsvolle literatuur die aansloeg bij een breed publiek. Daarnaast beschikte ze over een grote dosis zakelijk inzicht. Zelf noemde ze haar werklust als grootste troef. Lees verder op de website van de Standaard >>

Kijk ook bij de Papieren Man voor meer info >>

Vertekend; Hester Schroor

Het Drents Museum toont naast de publiekstrekkende tentoonstelling rond het Terracottaleger van Xi’an momenteel nog een expositie: Vertekend. Schilderijen van Hester Schroor. Schroor (...) werkt niet naar de werkelijkheid, maar wil met haar schilderijen laten zien hoe zij zichzelf en haar omgeving ervaart en wat er in de mensen die ze portretteert schuilt. Vertekend is nog tot en met 15 juni te zien in het Drents Museum in Assen.

Bron: Woest en Ledig, waar ook een mooi portret van Jean Pierre Rawie is te zien >> Zie ook de website van het Drents Museum >>

Nieuw antiquariaat Gorcum

Poëziebundels zullen de komende jaren minder en minder via de reguliere boekhandel worden verkocht. Uiteraard blijft er een kleine groep boekhandels poëzie verkopen, maar om meer dan 40 boekhandels zal het niet gaan. Directe verkoop, via de uitgeverij of via de dichter zelf, wordt belangrijker. Ik vermoed dat sommige antiquariaten ook een grotere rol gaan spelen dan ze tot nu toe hebben gedaan.

Eén van die antiquariaten zou het onlangs geopende Antiquariaat Gorcum kunnen zijn. Het antiquariaat is opgericht door Joke Ravensbergen en Rijk van Kooij, bekend van de Salon voor Kunst en Poëzie, ook in Gorcum. Allen daarheen dus, naar Salon en Antiquariaat!

Mini-interview met Han van der Vegt in de Grote Zaal

Han van der Vegt (1961) is dichter en vertaler. Na acht jaar in Antwerpen te hebben gewoond is hij onlangs in ballingschap gegaan in Arnhem. Hij heeft tot nu toe vier dichtbundels gepubliceerd: Oker, Pilonder, Ratel & Experimenten en vorig jaar Exorbitans in de Contrabas bij BnM Uitgevers. Hij hoopt met enkele maanden Wormgoor uit te kunnen brengen en werkt in de Kleine Zaal van de Contrabas aan De Paladijnen. Regelmatig staan gedichten of essays van hem in literaire tijdschriften zoals Parmentier, De Revisor en DWB. Han van der Vegt treedt graag op en neemt dan zijn vrienden mee op het podium.

Lees verder in de Grote Zaal >>

Mini-interview met Leo Hermens in de Grote Zaal

Leo Hermens is geboren 1961 te Heerlen (door Limburgse politici omgedoopt tot 'Parkstad') in de vroedvrouwenschool. Daarmee heeft Heerlen er, jaren na Manuel Kneepkens en na Paul Janssen, weer eens een dichter van formaat bij. Zij het dat ook deze dichter elders is gaan wonen, en wel in Vianen. Hermens werkt in een ziekenhuis waar hij hersen- en anderszins zenuwstelselbeschadigden op de been helpt. In december 2005 verscheen zijn bijzondere debuutbundel: Totzoverdetover.

Lees verder in de Grote Zaal >>

Mini-interview met Steven Graauwmans in de Grote Zaal

Steven Graauwmans (1972) is copywriter en architect. Hij woont en werkt in Brussel. Begin 2003 publiceerden De Revisor en De Brakke Hond gedichten van hem. Hij publiceerde verder in bladen als Passionate, Krakatau en Gierik & NVT. Dit jaar verscheen zijn debuutbundel Uitzicht lotto in de Windroosreeks. Hij betreedt regelmatig de Vlaamse podia, om daarop voor te lezen uit zijn werk.

Het regent mini-interviews, in de Grote Zaal >>

Mini-interview met Frans Budé in de Grote Zaal

Frans Budé (Maastricht, 1945) debuteerde in 1984 met Vlammend marmer. Mei 2006 verscheen Blauwe rijst, zijn tiende bundel. Najaar 2005 werd zijn novelle Afrit uitgegeven. Ander werk van hem: Het perfecte licht (verhalen, beschouwingen over beeldende kunst, 1999), Alles gaande (2001) en De trein loopt prachtig binnen (2003). Bij gelegenheid van zijn zestigste verjaardag verscheen eind 2005 bij Rosbeek Books het door Hans Groenewegen en Marc Kregting samengestelde vriendenboek Men raakt elkaar geruisloos aan. Budé woont nog steeds in Maastricht, met zijn vrouw Riet Dolders.

Lees verder in de Grote Zaal >>

Mini-interview met Koen Peeters in de Grote Zaal

Koen Peeters is geboren in 1959. Studeerde antropologie en communicatiewetenschappen. Hij kreeg de Nieuwe-Yangprijs voor zijn debuut Conversaties met K. (1988). Daarna verschenen van hem Bezoek onze kelders, De postbode (NCR-prijs), Het is niet ernstig, mon amour (Literaire Prijs van de Provincie Vlaams Brabant) en Acacialaan (longlist AKO Literatuurprijs). Redacteur van Dietsche Warande & Belfort. Zijn meest recenste roman is Mijnheer Sjamaan (2004). Eind 2005 verscheen zijn poëziebundel Fijne motoriek.

Lees verder in de Grote Zaal >>

Mini-interview met Wiel Kusters in de Grote Zaal

Wiel Kusters debuteerde in 1965, op achttienjarige leeftijd, met gedichten in het literaire tijdschrift Contour. Zijn debuut in boekvorm was Een oor aan de grond (1978). Sindsdien heeft hij een groot aantal gedichtenbundels gepubliceerd, waarvan Als kind moest ik een walvis eten (2002) en de samen met Huub Beurskens geschreven bundel In duizend kamers (2006) de meest recente zijn. Met Salamanders vangen en Het veterdiploma behoorde hij in de tweede helft van de jaren tachtig tot de vernieuwers van de poëzie voor kinderen. Hij publiceerde ook verhalen (De onweerzitting, 2000), bundels met essayistisch en kritisch proza (zoals Ik graaf, jij graaft. Aantekeningen over poëzie, 1995) en teksten voor theater (onder meer Passio diaboli, 1990, en Levend bewijs, 2005). Behalve aan een nieuwe gedichtenbundel (Zielverstand) werkt hij aan een biografie van de dichter Pierre Kemp, over wie hij al eerder publiceerde (Pierre Kemp, vroeg en laat, 1991 en Als een bezetene, maar dan veel lieflijker, 2006). Wiel Kusters is hoogleraar algemene letterkunde aan de Faculteit der Cultuurwetenschappen van de Universiteit Maastricht.

Lees verder in de Grote Zaal >>