Vorige week verscheen deel 1 van een interview met Marjolijn Februari op de website van Hard/Hoofd. De interviewer, Jan Postma, schreef onder meer:
"En middenin ons gesprek was daar ineens een intermezzo dat enerzijds volledig op zichzelf leek te staan, maar tegelijkertijd al het andere in perspectief plaatste. Dit verhaal over haar familie verhoudt zich tot de rest van het gesprek, zoals Dostojevski’s verhaal over de Grootinquisiteur staat tot de rest van De Gebroeders Karamazov."
Nu, dat klopt, dat kan iedereen die deel 2 vandaag gaat lezen beamen. Februari komt met verhalen die we in interviews met haar niet eerder lazen. In het begin van het tweede deel zegt Februari: "De geschiedenis valt uiteen in een grote berg privé-besognes; die zijn helaas niet allemaal af te doen als klein leed. Was het maar zo." Wel als "persoonlijk leed".
Laatste reacties