Elke week plaatst de redactie een gedicht op de voorpagina van De Contrabas. Alle selectie gedichten worden opgenomen in een jaarlijks te verschijnen bundel bij uitgeverij De Contrabas. Deze week het gedicht Ik ben Re van Frederik Lucien De Laere.
Ik ben Re
Ik ben Re.
Diegene die miljoenen-jaren-ziet is mijn naam
en ik beheers miljoenen:
hemelbewoners, aardebewoners, zuiderlingen,
noorderlingen, oosterlingen of westerlingen.
Ik ben Re.
Ik verlicht muur na muur.
Ik ben de weneb-bloem uit Noen
en mijn moeder is Noet.
Ik manifesteer de wetten
van Neith en Maat.
Ik ben Re.
Mijn oog is geopend en ik zie uw zijn:
in haar vormen khu, sahu, ka en ba
verdiept mijn oedjat zich en Ptah,
mijn dienaar, zal u de mond openen.
Ik ben Re.
Ik ben de Heer der Harten.
Ik verwijs naar uw hart.
Gij denkt dat gij meester zijt
over armen en benen
maar ik sta aan de knoppen
van het kloppen in uw borst.
Ik ben Re.
Mijn aanvalskracht is in uw lichaam.
Ik doorspies de vliegende slang
als voorbeeld voor St-Joris
en bevrijd dit land
met de machtige spreuken die ik spreek.
Ik ben Re.
Mijn kennen en kunnen is onbegrensd.
Ik lever de ankh, het leven is in mij
verankerd en ik geef het door
met mijn fabuleuze fallus.
Ik ben Re.
Ik spuit een stroom in de woestijn
en lik met mijn gouden tong
aan lint en driehoek, het land
dooraderd met kracht en licht
begroeid en bebloeid met lotus.
Ik ben Re.
Ik open de poorten na de geboorte
en verwijs naar de Gelukzalige Velden
diegene die in de Twee Landen
mijn stralen ontvangt, mijn handen
verdelen de deeltjes over het lichaam
zonder te branden.
Ik ben Re.
Aan mij behoort gisteren en ik ken morgen.
Ik ben de levengever
maar ik kan de vuurpotten vullen
en het land als little boy
veranderen in een vlammenmeer.
Pas op uw tellen,
en tel uw rammen.
Ik ben Re.
De trots van Heliopolis.
Mijn schijf schijnt, schrijft
alle onbekende graven vol
op de winterwende
de slagzij van de bark
die splinter voor splinter
vertelt van zij die kwamen
van de hemel uit het oosten.
Ik ben Re.
Ik timmer de tamarisk
tot een heetdragende heester
waarin ik, de schepper,
dagelijks gloei
en ’s nachts verfrist
in de sycomore rust.
Ik ben Re-Horachti.
Ik regel het ontspringen aan mijn licht
en zwicht niet voor duistere machten
en klaagvrouwen die mij najagen
op mijn vertrek naar de nacht.
Zet u aan het zonnen. Voel mijn kracht.
Frederik Lucien De Laere
Opvallend, geen enkele reactie. Ik ben het met al die niet-reageerders eens.
Geplaatst door: Paul van de Wiel | 19 juli 2011 om 22:08
bb.txt open error
Geplaatst door: engalt | 04 oktober 2011 om 10:02