Vandaag alweer een bijzondere bijdrage van Peter de Groot. Muziek op een schitterend gedicht van Delphine Lecompte: 'Bruut'. Hieronder te lezen. Hier te beluisteren.
Bruut
De gezichten van de brutale kinderen vertrekken
ze proberen mij van het rechte pad te trekken
in de struiken bouwen we een vuur
het verhaal dat mijn moeder nooit afwerkt
brandt het stevigst van al, de correcties in alcoholstift
knisperen veel dreigender dan ik het mij had voorgesteld.
Mijn vader zegt dat het maar eens moet gedaan zijn
met al die dweepzucht en vuurtjes in de duinen
maar ik geef ze niet op: ik kus de poster en strijk
de lucifer begroet de witte gordijnen waarop
klavertjes vier geluk afdwingen voor mensen die van goede wil zijn.
Iedereen heeft het verwacht en
ze wisten allemaal dat het zo zou aflopen
toch trekken ze grimassen van afgrijzen en
sissen ze ‘Foei!’ omdat het zo hoort.
© Delphine Lecompte
Waarom die pauze tussen 'strijk' en 'de lucifer'? Idem tussen 'waarop' en 'klavertjes vier'. En ik hoor 'afgrijnzen', dus met tussen-n. Jammer, want het heeft zeker wat, deze opname. Gaaf gedicht ook. Doet me denken aan The Knife/Fever Ray en dat is altijd een aanbeveling.
Geplaatst door: Maarten Das | 20 april 2009 om 21:42
Beste Maarten,
Dank voor je reactie.
Er komt een nieuwe versie aan, met afgrijzen i.p.v. afgrijnzen. - Mijn fout -
De pauzes zijn er, omdat je geen grappen moet uitleggen.
- Dan gaat het effect weg -
Geplaatst door: Peter de Groot | 21 april 2009 om 15:12