Naar een militante literatuur?

Dirk van Weelden noemt het een “militante literatuur”. Een literatuur “die er toe doet”. Nu de boekhandels volgens hem supermarkten zijn geworden, de media steeds meer aandacht besteden aan randverschijnselen in de literatuur en het literatuuronderwijs op de tocht staat, is er vraag naar een literatuur die op deze verschijnselen reageert. Hij schreef er een pamflet over (Literair overleven!), dat zondag in De Balie als uitgangspunt functioneerde voor een breed literatuurdebat tussen boekhandelaren, critici, redacteuren van uitgeverijen en schrijvers. Van Weelden liet zich kritisch over een onderdeel van het literaire bedrijf uit (de uitgeverij, de boekhandel, enzovoort), daarna gingen steeds twee vertegenwoordigers van die sector over de stelling in discussie. Een belangrijk thema dat in veel debatten terugkwam was de vraag hoe het te voorkomen is dat boeken volgens een beproefde formule geschreven worden, de volgens Van Weelden geschetste “eenheidsworsten, waardoor iedereen hetzelfde boek leest”. Lees verder op de website van NRC Boeken. Let ook op de hemeltergende bijdrage van Kluun en de zeer spitse reactie van Doeschka Meijsing: “Het gaat dus goed met de literatuur”, concludeerde Kluun. “Het gaat goed met de literatuur, want het gaat goed met Kluun”, maakte Doeschka Meijsing daarvan.

Comments

[Geplaatst door: Dirk Vekemans]

Mooi pleidooi van die Van Weelden, maar een 'breed' literatuurdebat kan je m.i. tegenwoordig niet meer houden met alleen maar boekhandelaren, critici, redacteuren van uitgeverijen en schrijvers (dat laatste ben je blijkbaar nog steeds alleen maar als de boekhandelaren, critici, redacteuren van uitgeverijen het goed vinden, zelfs al ben je het niet eens met de manier waarop die zaken heden verlopen, en wil je daar dus eigenlijk niet zitten wachten op dát soort, euh, erkenning).

Als je dit soort pleidooi kan houden, dan moet je misschien ook wat verder kunnen kijken en beseffen dat je als 'auteur' die dit soort zaken met lede ogen aankijkt, met een patstelling zit, en dat je die alleen maar kan doorbreken door koppig vol te houden met een praktijk die zichzelf niet hoeft te loochenen, en blijven te hameren op dit soort gedachten:
http://vilt.wordpress.com/2008/12/02/schemaschets-van-consumptie-naar-participatie/

Eén enkele luizige vermelding van een ondertussen 4 jaar volgehouden praktijk in één van die gazettekens die zo vol staan van dit soort breedspraak zou voor de schaapjes van zoekende jongeren die Van Weelden hier de hand wil reiken, waarschijnlijk meer 'betekenen' dan 50 van dergelijke pleidooien te land , ter zee en in de lucht.

Waarmee ik uiteraard niet wil beweren dat ik de waarheid in pacht heb of dé oplossing kan aanreiken, zelfs niet dat mijn gepruts enige waarde zou hebben in het aanschijn van alle duidelijk mij in grandeur & onwereldse schittering overklassende salonpiemels, maar het is tenminste een onderbouwd alternatief, dat vooralsnog bij elk gedrukt gewauwel over De Literatuur systematisch wordt verzwegen.

Soit. Bibber rustig verder, denk ik dan.