In Dordrecht is, nu het lijk van Eijkelboom blijkbaar voldoende is bestorven, de strijd om diens oude ere-ambt, het stadsdichterschap, losgebarsten. Het AD bericht erover. Op de gebruikelijke wijze: rondje langs dichters en cultuurmensen. Quote hier, quote daar. Lange halen, vroeg thuis. Heel even moest ik glimlachen, toen ik Peter M. van der Linden Bokito las nadoen: "Ik wil de nieuwe stadsdichter worden, punt. Ik ben landelijk bekend,
verzorg workshops door het hele land, kan mezelf presenteren en
combineer mijn poëzie met multimediale middelen. Ik werk vernieuwend." Ja, er staat ze daar wat te wachten, in Dordrecht...
Heb ik toch alvast een varken laten glimlachen.
Geplaatst door: Peter M. van der Linden | 30 juli 2008 om 11:58
Ja, je hebt al echt de juiste manier van reageren, passend bij het ambt. Heel goed.
Geplaatst door: Chrétien Breukers | 30 juli 2008 om 13:15
Nu nog de varkensboer een mooie krul laten leggen.
Geplaatst door: Wim van Til | 30 juli 2008 om 18:54
Volgens mij hadden wij over en weer een afspraak over fatsoensnormen, dat jij die op deze wijze schendt, tsja. Je woord is dus nog steeds niets waard, begrijp ik.
Geplaatst door: Peter M. van der Linden | 30 juli 2008 om 19:02
De ellebogen des dichters:
http://jjpollet.wordpress.com/2008/07/30/studyroom-9/
Geplaatst door: jan pollet | 30 juli 2008 om 19:32
Kinders, rustig! De kleine ligt te slapen boven!
Geplaatst door: Adriaan Krabbendam | 30 juli 2008 om 20:38
Sorry, Jehesjoewah, Saoeloes, Paulus, Ggèssoez, Giovanni, M'(c)hamm-mèt, Weetikveel, IeMand, hij komt te laat thuis, slaat zijn vrouw met een boek, is bang voor vrouwen, maar toch ook weer niet, is gek op wapens en schietgeweren, nou ja, je snab, dat moet wel de mes-sias zijn of de prof-eet of zo. Hij leg te slape met ze wape.
Geplaatst door: Adriaan Krabbendam | 30 juli 2008 om 21:30
ze brengen me op ideeën, die poet laureates. Sorry maar ik kan er maar niet genoeg van krijgen.
http://jjpollet.wordpress.com/2008/07/31/poet-laureate/
(en nu weer over naar de poëzie)
Geplaatst door: jan pollet | 31 juli 2008 om 20:00
Met wat goede wil en een dosis inbeelding herken je er zo Peter M. van der Linden in. Als de voortekenen dus niet liegen, kunnen we over een jaar of 5 uitzien naar zijn stadsdichtersbundel: Dordtse kil, de rotter verzen.
Geplaatst door: Wim van Til | 01 augustus 2008 om 00:03
Als ik aan Aalten denk, hoor ik poezie, en lees Pim te Bokkel, de enige dichter die Aalten ooit heeft voortgebracht. Bij Wim van Til denk ik altijd aan Feyenoord en aan een Panini verzamelende puber in de voetbalkantine.
Geplaatst door: Peter M. van der Linden | 01 augustus 2008 om 01:03
Helaas bezit ik niet de traptechniek van mijn naamgenoot noch de Panini's van mijn jeugdpuistjes. Ik houd het maar op bundeltjes verzamelen, ook van aanstaande en van afgetreden stadsdichters. Wie heeft er bij wijze van sollicitatie over Dordrecht sublieme gedichten geschreven?
En Pim is niet zo enig uit Aalten; wellicht wel de grootste.
Geplaatst door: Wim van Til | 01 augustus 2008 om 10:10
Is het niet gewoon een geval van een bundel hebben gepubliceerd bij een uitgeverij? Dan lijkt het mij een simpel verhaal, Peter van der Linden voor stadsdichter van Dordrecht. En eerlijk is eerlijk, de rest van de kandidaten heeft een hoog amateur gehalte. En die Adriaan Krabbendam, heeft hij niet de bundel van Van der Linden uitgegeven? Een beetje steun lijkt me dus wel op z'n plaats, nietwaar?
Geplaatst door: Simon de Wit | 01 augustus 2008 om 11:09
Ja, dat was ik, Simon, en daar sta ik voor de volle honderd procent achter. De laatste dichtbundel (en een-na-laatste uitgave) voordat de laatste stekker uit Vassallucci getrokken werd.
Stadsdichterschap vind ik echter een non-item, en al het gekissebis daaromtrent evenmin interessant. Scheiding van poëzie en staat. Al het andere is geblaat.
Geplaatst door: Adriaan Krabbendam | 01 augustus 2008 om 11:57
"Vannacht droomde ik dat ik president was
van de volksrepubliek Eiland van Dordt.
En onmiddellijk moest ik een lijfwacht hebben
en een auto met ramen van kogelvrij glas,
waken voor coups van reactionairen
en voor Strebers binnen mijn eigen partij.
Ik zit in de tuin, mijn vrouw hangt de was op.
Als de goden mij goedgezind blijven
schrijf ik straks misschien nog wel een klein versje."
C. Buddingh', Verzen van een Dordtse Chinees
Geplaatst door: Wim van Til | 01 augustus 2008 om 13:01
In het stuk van het AD wordt nergens gekissebist. Er worden door deze en genen wat uitspraken gedaan omtrent het stadsdichterschap van Dordrecht. Soit. Peter heeft het lef om te zeggen wat anderen wellicht niet eens durven denken. Het past dan ook wel in de Nederlandse cultuur - en de poëziescene in het bijzonder - om daar over te vallen. De vergelijking met Bokito is ronduit kinderlijk en verdient een toppositie op de rangordelijst van de meest flauwe uitspraken van dit jaar.
Geplaatst door: Saskia van den Heuvel | 01 augustus 2008 om 15:03
Ja, flauw is deze opmerking zeker. Maar ja, we kunnen niet allemaal altijd op het hoogste niveau acteren. Toch?
Geplaatst door: Chrétien Breukers | 01 augustus 2008 om 16:09
Deze nieuwe prijs mag je niet laten liggen, Chrétien: "De Bokito-prijs van De Contrabas voor de flauwste metafoor van het jaar in de Nederlandse stadspoëzie."
en nu is 't gedaan zeker met die rederijkerstoernooiendiscussies? ...? of....
Geplaatst door: jan pollet | 01 augustus 2008 om 18:53
Dichters vliegen de hele wereld rond
De olympische dichters hebben in Deurne vooral last van de hoge luchtvochtigheid
Door Esmée Bruggewachter
De poëtische zeppelin is vertrokken naar Deurne voor de Olympische Slams. Literair agent Jippie maakt zich over het klimaat geen zorgen. ‘Als de dichters maar genoeg drinken.’
Eindhoven, 1 aug. ‘Dichters kunnen wel een jetlag hebben,’ vermoedt psycholoog-anatoom Ab Laagerwal met het oog op de reis naar Deurne die de dichters afleggen voor deelname aan de Olympische Slams. De dichtersjetlag heeft meer te maken met eten dan met slaap, denkt de arts. Slapen doen dichters wanneer ze willen, eten is moeilijker. ‘Maar als de echtgenoten thuis beginnen met vaker voeren van kleine hapjes, is de overgang naar een ander ritme niet zo groot.’
Goed eten is belangrijk voor een dichter die een topprestatie moet leveren, weet Laagerwal. Door stress en verandering verliezen dichters soms hun eetlust, zegt hij, en een dichter die twee weken slecht eet, kan snel achteruitgaan. De arts vloog vorige week met een woorddanser en vier stadsdichters met een non-stopvlucht van elf uur naar Deurne, waar het poëtisch evenement wordt gehouden. Eén daarvan is een reservedanser. Laagerwal moest ervoor zorgen dat de dichters in goede gezondheid en ontspannen aankwamen.
In totaal worden tien Nederlandse dichters naar Brabant gevlogen. De ‘springploeg’, die vandaag naar Deurne is vertrokken, heeft vier dichters plus één reservedanser meegenomen. De poëtische onderdelen van de Spelen worden gehouden in Deurne, omdat er in Limburg veel besmettelijke dichtersziektes voorkomen en Deurne de enige besmettingsvrije zone zou zijn. Luchtvervuiling is daar niet het probleem, maar het klimaat is uitdagend voor dichter en laptop: 35 graden Celsius en een hoge luchtvochtigheid.
Hoe zorg je ervoor dat de dichters daar net zo fit zijn als hier in Groningen? Dat is voor een groot deel een kwestie van vooraf de juiste dichters uitkiezen. Ofwel de taak van Janneman Grafzerk, eigenaar van dichterskliniek De Vuurtoren in Schuinderloo en collega van Laagerwal. ‘Ik moest uit zes dichters vier gezonde selecteren,’ zegt Grafzerk. ‘Er mochten geen dichters met sluimerende aandoeningen mee.’
Twee of drie keer checkte Grafzerk de dichters en nam hij bloedtesten af. Extra inentingen waren niet nodig. Verder onderhield hij contact met de plaatselijke burgervaders. Er staat vaak veel op het spel voor dichters, zegt Grafzerk. ‘Soms blijkt achteraf dat een aandoening wat was verdoezeld en de dichter niet optimaal presteerde. Dat moet ik zien te voorkomen.’ Als een dichter niet goed is, zegt Grafzerk dat zonder omhaal. ‘Maar als er een aambei wordt aangetroffen waar de dichter geen last van heeft, moet je ook niet te moeilijk doen.’
De luchtvochtigheid kan in Deurne oplopen tot 90 procent. Dat is een groter probleem dan de temperatuur, zegt Laagerwal. Die was tijdens Poetry International in Rotterdam hoger dan nu in Deurne wordt verwacht. ‘Dichters hebben minder last van hitte dan mensen. Maar bij hoge luchtvochtigheid krijgen ze moeite met de opname van zuurstof. Ze gaan sneller over op anaerobe stofwisseling, waardoor de spieren verzuren, en daarmee de poëtische prestatie.’ Eventingdichters, die zwaar werk doen, hebben daar het meest last van, zegt hij. ‘Bij de voorrondes is het niet zo extreem.’ Een goede conditie en niet te veel vet aan het dichterslijf is het enige dat helpt.
De Deurne Poets Club, waar de slams worden gereden, heeft tal van maatregelen getroffen tegen de hoge temperatuur van circa 35 graden. De speciale dichtershutten beschikken over airconditioning, er zijn mistventilatoren en koelruimtes. Aan het nut daarvan twijfelen de psychiaters. Koelen met de ordinaire waterslang werkt het best, menen zij. Laagerwal: ‘Dichters kunnen warm worden. Normaal zijn ze 37,4 graden, maar dat kan zo 38, 39 graden worden na een soundcheck. Friese dichters worden zelfs 40 graden. Vanaf 41 graden loopt de dichter schade op.’ Zaak is de dichter na de soundcheck direct te koelen met koud water.
De slams zijn ’s ochtends vroeg en ’s avonds ingeroosterd, als de temperatuur niet zo hoog is. Heel vroeg kan dat niet voor de onderdelen waarin gedanst wordt, want dan veroorzaakt de laagstaande zon lange schaduwen bij de hindernissen, terwijl iedereen nog dronken is. Daar raken de dichters van in de war. En evenzo het publiek.
Over het klimaat maakt Kok Aelbrechts zich geen zorgen. ‘Als de dichters maar genoeg drinken.’ Hij ergert zich aan het feit dat de Zwitserse slamdichter Silvia Blotelóx heeft besloten niet deel te nemen, omdat de kwaliteit van haar manuscript in gevaar zou komen door het warme en vochtige klimaat. Het hele Zwitserse slamteam trok zich daarna terug. Aelbrechts: ‘Haar argumenten zijn niet goed, ze dupeert hiermee de andere leden van haar verder voortreffelijke ploeg.’
Het transport naar Brabant is een routinekwestie, zegt Aelbrecht. ‘Dichters vliegen de hele wereld rond. Ze raken zelden in paniek, want in een vliegtuig is het rustiger dan in een vrachtwagen.’ Het Duits-Britse bedrijf Poet Bloodstock, dat alle dichters – bijna driehonderd – vanuit de hele wereld naar Deurne haalt, levert ruime containers, waar de dichters per paar in worden ondergebracht. Daar wordt vaak positief op gereageerd.
Dichters die toch onrustig worden, krijgen een spuit met kalmeringsmiddel. ‘Liever niet,’ aldus Laagerwal. ‘Het spul moet op tijd uit hun lijf zijn, want het is verboden daarginds.’ Onrust wordt voorkomen door zo veel mogelijk hetzelfde te laten: eigen tandenborstels, eigen broodtrommels, vaste rituelen, vakliteratuur. Laagerwal: ‘Het belangrijkste is dat de vaste redacteur meegaat. Die ziet als eerste als er iets mis is met de dichter.’
Geplaatst door: Adriaan Krabbendam | 01 augustus 2008 om 21:39
Simon de Wit? Was dat niet een kruidenier? In ieder geval niet iemand die blijk geeft iets van Dordtse dichters te weten.
Geplaatst door: Kees Klok | 01 augustus 2008 om 21:55
Ja, Simon de Wit, daar werd ik als kind naar toe gestuurd voor wat bruine suiker en appelmoes. Heel eng, met al die berovende, vechtlustige grote jongens overal. R'dam. Hoe 't in Dordt eraan toeging, geen idee. In mijn hoofd begint 't met Spar en Co-op. Dat was idealistisch en politiek goed, zoiets. Simon de Wit was net als de V&D en later Albert Heijn, de bierkaai. En je had de Aapjes van Ter Meulen. Maar hier hebben we te maken met een éénkoppige reactie, neem ik aan.
Geplaatst door: Adriaan Krabbendam | 01 augustus 2008 om 22:15
hej, Adriaan,
vertel nog ne keer iets. 't wordt hier een echte kroeg.
Chrétien: "doe ons nog eens een rondje."
Geplaatst door: jan pollet | 01 augustus 2008 om 22:34
Ik kom nog even kort terug op het krantenartikel, ik heb inderdaad gezegd dat ik de nieuwe stadsdichter wil worden, punt. Niets bijzonders, lijkt me, ik heb toch al acht jaar een Melkertbaan, kan ik lekker doorstromen. Dat ik landelijk bekend ben en vernieuwend werk is een bewering die ik zelfs gekleed in dwangbuis niet zou beweren, laat staan in een interview. Ik denk dat de journalist twee interviews door elkaar heeft gehaald want ik werd ook geïnterviewd n.a.v Bead the Poetry op die bewuste ochtend. Afijn, komkommertijd, het was weer prettig contraverseren. Ik ga even fijn een nieuw multimediaal filmpje op youtube uploaden en een cursusje mediatraining goechelen.
Geplaatst door: Peter M. van der Linden | 01 augustus 2008 om 23:00
Bij De Hofnar in Rotterdam zoeken ze nog iemand:
http://jjpollet.wordpress.com/2008/08/01/poete-laureate-post-factum/
Geplaatst door: jan pollet | 01 augustus 2008 om 23:24
Wat betekent toch "hej"? Is dat iets agrarisch of religieus of allebei?
Geplaatst door: Adriaan Krabbendam | 02 augustus 2008 om 00:29
Eindelijk Adriaan, waar waart gij eigenlijk? Zo lang gaan pissen? Chrétien heeft ondertussen al 3 rondjes gegeven, op de Contrabas.
Geplaatst door: jan pollet | 02 augustus 2008 om 00:36
Ik oefen nog altijd op "oh" en "hej". Met tippex gaat 't beter. (Een beetje heupflacon doet wonderen.) Maar nu moet ik de laatste dichters inladen. Dus ik zeg: "tabej".
Geplaatst door: Adriaan Krabbendam | 02 augustus 2008 om 01:24
Toch apart dat Breukers dit soort 'gekleurde' berichten plaatst. Je zou denken dat er objectief wordt bericht. Breukers en Van der Linden hebben in het verleden wel eens mot gehad en voila Breukers roert zijn bevooroordeelde stem. Dat doet hij bij Zwagerman en Harmens keer op keer. Enfin, Van der Linden is de enige optie. Hij heeft de meeste potentie om het stadsdichterschap van Dordrecht nieuw leven in te blazen.
Geplaatst door: Simon de Wit | 04 augustus 2008 om 17:11
Ik Klok af op Kees.
Geplaatst door: Meneer Jamin | 04 augustus 2008 om 20:31
Dordrecht politiek-poëtisch omsingeld - stop - Adriaan Buks waar blijft gij - stop - toch!
Geplaatst door: jan pollet | 04 augustus 2008 om 20:48
The poet as a star
http://jjpollet.wordpress.com/2008/08/04/the-poet-as-a-star/
(over and out)
Geplaatst door: jan pollet | 04 augustus 2008 om 21:46