Geef ons heden...

Een aanrader, de weblog Geef ons heden, gemaakt door Bert Bevers... Elke dag een gevonden boodschappenlijstje... Dat levert soms vrij poëtische gehelen op. Zoals in onderstaand geval. Iemand met een te hoog cholesterolgehalte die naar de ALDI gaat om fruitsap en toespijs te kopen? En dan vooral niet moet vergeten om een lege doos mee te nemen? Op de terugweg even naar de apotheek voor nieuwe tabletten... apart.

Comments

[Geplaatst door: Paul Janssen]

Prachtige weblog. Ik kon er in eerste instantie niet nuchter naar kijken. Deze gekke verzameling is fetisjistisch, quasi archeologisch, gaaf en voyeuristisch.

[Geplaatst door: Edwin Smet]

geweldig. dank voor de tip.

[Geplaatst door: Samuel Vriezen]

Mooi, inderdaad. Bevers lijkt nogal bezig te zijn trouwens, hij onderhoudt zo nog een half dozijn logs.

Hoe moet je trouwens dagelijks aan zo'n lijstje komen? Spitten in de vuilnisbak van de lokale supermarkt? Maf ook: het zijn er streng elke dag één, behalve op 5 october, toen had hij er om een of andere reden twee.

[Geplaatst door: Micha Hamel]

Oké mensen, en nu gaat iemand mij uitleggen wat er interessant en prachtig is aan boodschappenlijstjes. Behalve dat eenzame lieden en antropologiestudenten lekker kunnen wegdromen hoe anders andermans levens zij, en wat boodschappen zeggen over iemands leven, iemands voorkeuren, iemands gedrag. Gaaaaaaaaaaaaap. Dit is zoooo Schwitters, zoooo schon dagewesen, toen het nog urgent was om het alledaagse in de kunst toe te staan.
En in de kelder hoort men het monotone gebrom van de baardwikkelmachine.

[Geplaatst door: Chrétien Breukers]

Alles ist schon DaDa gewesen. De Contrabas bijvoorbeeld... Pure Karl Kraus, en eigenlijk: allemaal gejat van Der Fackel. Maar maakt dat de Contrabas minder interessant?

[Geplaatst door: Cath Blaauwendraad]

Oh mijn god Sinterklaas zit vast. Kan iemand die machine uitzetten?

[Geplaatst door: Peter M. van der Linden]

Platte kaas, die overigens zogezien minimaal twee keer terugkomt bij de briefjes, vind ik een mooie titel voor wat dan ook. Kan op een t-shirt of boven een gedicht, of zelfs als bundeltitel. Platte kaas, mooi scheldwoord zelfs, nog mooier dan lege doos.

[Geplaatst door: Cath Blaauwendraad]

Klinkt als de nieuwste bundel van Wilhelmina Kuttje.

[Geplaatst door: Kees Klok]

Was het niet in '128 vel schrijfpapier'(1967) dat C. Buddingh' aankwam met een boodschappenlijstje? Het is trouwens mooi voer voor handschriftkundigen.

[Geplaatst door: Samuel Vriezen]

Maar Schwitters was in zijn tijd ook een modegril die al voorbij was.

En dan te bedenken dat men tegenwoordig heel andere boodschappen koopt dat in de jaren '20, en dat op heel andere papiertjes noteert. Terwijl sonnetten - ik neem maar een dwarsstraat - nog steeds 14 regels hebben. Maar dáár hoor je ze dan weer niet over!

Laat staan dat Schwitters een weblog had.

[Geplaatst door: Cath Blaauwendraad]

Vorm is een creatief voertuig. Het hoeft niet te veranderen om in beweging te blijven.

(De baarmoeder is qua vorm ook weinig veranderd in de afgelopen jaren en toch komen er hele andere kinderen uit dan vroeger.)

[Geplaatst door: Micha Hamel]

Het verbaast mij gewoon. Boodschappenlijstjes, en dan reacties als: "Prachtige weblog. geweldig.Mooi" Ik zie daar meteen Kees van Kooten met een plusbril bij.
En "dat men tegenwoordig heel andere boodschappen koopt dan in de jaren '20, en dat op heel andere papiertjes noteert" klopt als een bus. Dat is heel boeiend, heel, eh...(zo'n eh-tje heb ik van Chrétien geleerd)...machtig interessant, heel eh..deksels important in economisch, sociologisch, antropologisch, historisch, cultureel human interest petit histoirieus opzicht, ja, het zijn een soort alephs eigenlijk, die briefjes, de hele mens zit er in ineengevouwen, blèèèh.

[Geplaatst door: leo hermens]

Minder als kritisch indirect commentaar op onze huidige consumptiedwang, meer als commentaar op het op logs klakkeloze dagelijkse geventileer van persoonlijke meningen en ditjes en datjes is deze verzameling van een grote schoonheid, blabla. Het log zal zichzelf minder serieus nemen dan dat het genomen wordt, denk ik.

[Geplaatst door: Wim van Til]

Ach, toch. Het houdt een mens van de straat, nietwaar? Hoewel in dit geval...(er zal toch eens een boterbriefje tussen zitten. En wie weet, elke gouden vondst heeft een aanloop nodig.

[Geplaatst door: leo hermens]

Het geeft ruimte voor fantasie en projectie en dat is kunstig.

[Geplaatst door: Samuel Vriezen]

Nou ja, kijk, volgens mij hoef je zo'n blog niet grandioos te vinden. Je zult mij ook niet horen pleiten om Bevers hiervoor de Nobelprijs te geven. Zelfs niet die voor de Economie. Maar ik heb altijd een zwak voor opsommingen en verzamelingen - het gaat volgens mij ook meer om het verzamelen dan om wat er verzameld wordt, iets wat ik minder met Dada zou associeren dan met tradities als Fluxus en conceptkunst - tot aan Gerhard Richter's Atlas bijvoorbeeld. Dat is ook het verschil tussen het presenteren van "een boodschappenlijstje" en het presenteren van honderden en honderden boodschappenlijstjes. Zie ook Bevers' andere logs, zoals die met die foto's van dichtgemetselde deuren. De boodschappenlijstjes vind ik trouwens iets leuker omdat die een veel gekkere variatie laten zien.

Míj verbaast dan weer de noodzaak om zo'n eenvoudig en onpretentieus project waar niemand van dood gaat aan te vallen, en al helemaal als dat op gronden van achterhaaldheid moet. Achterhaald zijn we ten slotte allemaal.

[Geplaatst door: F. Starik]

Ik breng u graag in herinnering hoe Jos Houweling al eens, lang geleden, waarschijnlijk in de melige jaren zeventig, een kookboek heeft geschreven, Het Grote Boodschappenlijst Kookboek, waarin hij dappere pogingen deed gerechten samen te stellen uit gevonden lijstjes, zoals op deze weblog samengebracht. Het werden onveranderlijk zeer onsmakelijke gerechten, dat dan weer wel.

[Geplaatst door: Micha Hamel]

Samuel, je laatste zin is waar noch onwaar, en een dooddoener. Er bestaan veel ergere webpagina's inderdaad, maar ik verbaas mij over de hyperbole reacties eronder, met dezelfde verbazing als waarmee ik naar mensen kijk die naar een hengel staren. In ieder geval heb je mij proberen uit te leggen wat er interessant of mooi aan deze website is, waarvoor dank. Al moet mij -alweer- van het hart dat het project waar Starik over rept, mij oneindig veel leuker en vitaler voorkomt, omdat het een probleemstelling heeft die van de pot gerukt is, maar die onvervaardja, met Prometheïsche allure, de werkelijkheid tegemoet treedt, omdat de maker iets probeert te maken, en daarbij zelf vuile handen krijgt.
Verzamelen om het verzamelen, of om het object, is een hobby en daar zijn trouwens ook sites hoor:
http://verzamelaars.startpagina.nl/
Deze site, Samuel;
http://www.mijnautofolders.nl/Opel.htm
Is die even goed, slechter of beter?
Ik droom er even helemaal lekker bij weg, want dat is toch de bedoeling?

[Geplaatst door: Joost Baars]

Ik zeg maar zo, ik zeg, oog om oog, dooddoener om dooddoener! Raaaaaah!

Maar a propos die Opels: ik heb het niet zo met auto's, maar die boodschappenlijstjes doen mij ook niet bepaald wegdromen. Het is echt vooral het materiaal dat me amuseert. Mates van verkreukeldheid, handschriften, opmaken, soms natuurlijk ook de aard van de dingen die er op staan - al lees ik bij zo'n hoeveelheid nou juist nauwelijks nog de tekst zelf, dat is onbegonnen werk. Ik vind het daarin ook echt een weblog. Zoals dat Houweling-project (inderdaad, dat moet heel grappig zijn) me echt een boek lijkt.

[Geplaatst door: Samuel Vriezen]

Met excuses aan Joost, onder wiens naam dit berichtje per ongeluk verscheen. Ik was het, Samuel Vriezen, nog 1 stuks te verkrijgen, nu bij Super-Perdu.

[Geplaatst door: Joost Baars]

Ja, Joost Baars hier.

Dit blog gaat natuurlijk niet over het toelaten van het alledaagse in de kunst, noch over het plaatsen van platte voorwerpen (zoals ook wc-potten) in kunstzinnige omgevingen (zoals ook musea). Het verschil tussen de Opel-verzameling en de verzameling boodschappenlijstjes is dat die boodschappenlijstjes een veel sterkere verhalende kwaliteit hebben. Bovendien worden de dingen gevonden, niet verzameld. Een supermarkt is een plek waar veel mensen komen die allemaal anders zijn, allemaal een andere achtergrond hebben, een ander leven, etc. Het laten vallen van een boodschappenlijstje (achteloos op de grond gegooid na gebruik? of verloren toen het lijstje nog nodig was? en hoe is dat in dat geval dan opgelost? etc. etc.) behoort niet bij een bepaald type mens. Aan die boodschappenlijstjes kun je veel zien. Soms zijn ze bijvoorbeeld op een briefje van een bepaald bedrijf geschreven: een medisch bedrijf, een verzekeringsbedrijf. Soms ook staat er alleen een telefoonnummer op. Soms kan iemand spellen. Soms ook niet. Soms heeft iemand veel nodig. Soms niet. Soms eet iemand simpelweg slordiggeschreven "Patatten". Soms staan keurig netjes de ingredienten van een heel recept vermeld. Ik zie een reminder ergens staan: "Poste Betalen", ferm onderlijnd. Wat betekent dat, denk ik dan. En wat is "Poste" precies? En waarom moet het absoluut nu betaald worden? Daaronder tekent iemand slakjes op zijn boodschappenlijstje.

Je ziet als het ware de mensen voorbij komen.

Dit blog lijkt me dus eerder verwant met de nou juist zeer actuele straatfotografie, en in het bijzonder met het werk van Joachim Schmidt. Ooit zag ik van hem een prachtige installatie in het Foam, getiteld "Belo Horizonte". Daarvoor had hij nieuwe afdrukken gemaakt van kleurnegatieven die hij aantrof in het afval van fotostudio's in Brazilie. Die kreukerige afdrukken - meestal portretjes van mensen - waren opgehangen aan het plafond van een kleine ruimte. De installatie bekijken betekende tussen deze fotootjes door lopen, je er middenin bevinden. Schmidt zette zo in een klap een hele gemeenschap neer, en je maakt er nog deel van uit ook.

Dat heeft niets met Dada te maken, maar heel veel met wat Bevers met zijn mooie blog doet.

[Geplaatst door: Joost Baars]

Schwitters, Duchamps,Dada, etc. hebben ons de mogelijkheid gegeven om het alledaagse in kunst toe te laten. Volgens mij niet met de bedoeling dat de generaties daarna het alledaagse in kunst als "schon dagewesen" te beschouwen. Integendeel. Rembrandt toverde ook niet met lichtval op zijn doeken, zodat iedereen na hem het gedateerd zou vinden om dat te doen. Cage werkte niet met stilte om ervoor te zorgen dat nooit meer iemand dat zou kunnen doen.

Bevers doet iets met de mogelijkheden die er zijn dankzij Dada. Maar dat maakt hem nog geen Dada.

[Geplaatst door: sanne]

deed me denken aan een log die ik in 2006 las: http://marthalog.blogspot.com/2006/02/en-van-die-plaatsen-waar-je-beter-weg.html
geefonsheden.blogger.com, als u vanavond niet weet wat te eten.