REQUIEM VOOR EEN LICHTGEWICHT
In de late herfst werd mij een vers besteld.
De man dwong mij een deadline af: de eerste
nieuwjaarsdag. De stof was, wat er van hem
resten zou. Hij stak wat handgeld in mijn zak.
'Requiem voor een lichtgewicht' gaf ik gauw
een titel want broos en bleek was nu al de bezorger.
Omdat hij niet meer lezen zou, wat ik hem toe
ging dichten, kon een blanco vel volstaan, dacht ik.
Maar mijn verbeelding wilde meer. Gaandeweg
begon mijn vers hem aan mij voor te stellen.
De voorziene dag kwam een lijkkoets voorgereden.
De voerman sprak mij aan: 'Bent u zover? Het is uw tijd.'
Victor Vroomkoning
'Requiem voor een lichtgewicht' van Victor Vroomkoning is de 34e bijdrage die in het kader van het project 'Gedicht van de week' op de Contrabas is geplaatst. In totaal zullen 52 dichters, die minstens één bundel bij een reguliere uitgeverij hebben uitgebracht, worden uitgenodigd om een nog niet eerder in digitale of gedrukte vorm gepubliceerd gedicht op de Contrabas te plaatsen. Dit project wordt mogelijk gemaakt door steun van het Lira Fonds.
Victor Vroomkoning (pseudoniem van Walter van de Laar, 1938) publiceerde negen dichtbundels, waaronder 'De einders tegemoet' (1983), 'Klein museum' (1987), 'Echo van een echo' (1990), 'IJsbeerbestaan' (1999), 'Bij verstek' (2002) en 'Stapelen' (2005). Voor deze laatste bundel ontving hij de Publieksprijs 2005. Voorts won hij in 1983 de Pablo Nerudaprijs en in 2006 de Karel de Grote-prijs van de stad Nijmegen.
Prachtig gedicht vind. Ik verberg mijn ontroering.
Geplaatst door: Koenraad Goudeseune | 20 juli 2007 om 18:26
Mooi ja.
Mozarts requiem. En De tuinman en de dood.
De laatste regel schelt mij wel wat te duidelijk in de oren.
Geplaatst door: Alice Peeters | 20 juli 2007 om 19:12
Bij de dood van het pseudoniem? Wanneer verschijnt het eerste gedicht van W. van de Laar die dan toch het oeuvre zal moeten volmaken. Tot in lengte van dagen, wat ik hoop.
Geplaatst door: Wim van Til | 20 juli 2007 om 23:35
Ik vind het nogal houterig, met een paar fouten erin ook nog, overbodig deftige woorden en een niet al te origineel concept. 'De postbode' van Mark Strand heeft precies hetzelfde concept, maar dan veel beter.
Geplaatst door: M.H.Benders | 21 juli 2007 om 08:20
Is dat het gedicht dat zo begint?
It is midnight.
He comes up the walk
and knocks at the door.
I rush to greet him.
He stands there weeping,
shaking a letter at me.
He tells me it contains
terrible personal news.
He falls to his knees.
"Forgive me! Forgive me!" he pleads.
Geplaatst door: Chrétien Breukers | 21 juli 2007 om 09:22
Ja, prachtig gedicht is dat.
Geplaatst door: M.H.Benders | 21 juli 2007 om 09:34
Een mooi gedicht. Maar dan heeft Vroomkonings gedicht ook hetzelfde 'concept' als dat gedicht van Van Eyck, over de Tuinman, en dan doet het ook denken aan de bestelling van een Requiem aan W.A. Mozart. Dat is op zichzelf geen bezwaar. Alle kunst baseert zich op andere kunst.
Geplaatst door: Chrétien Breukers | 21 juli 2007 om 09:49
Nee, dit gedicht deelt duidelijk een concept met dat van strand (een boodschap aan jezelf schrijven, als een soort profesie) - in 'de postbode' is dat echter op veel eenvoudiger en treffender wijze gedaan. Die interpunctie in regels 7 en 8 loopt voor geen meter. Regel 5 en 6 zijn de houterigste regels die ik afgelopen maanden heb gelezen.
Geplaatst door: M.H.Benders | 21 juli 2007 om 10:00
Beter goed gejat dan slecht verzonnen, al ben ik het met je eens dat dit vers nog wat schaving zou kunnen gebruiken. Maar dat is in het kader van de laboratoriumfunctie die internetsites vervullen.
Geplaatst door: Chrétien Breukers | 21 juli 2007 om 10:40
Een boodschap aan jezelf schrijven als een soort profetie of professie aan jezelf?
Geplaatst door: Catharina Blaauwendraad | 21 juli 2007 om 11:14
Gejat is het niet, daarvoor heeft het weer te weinig overeenkomsten met Strand. En ja, ik bedoelde 'profetie'.
Anglicismes wijzen op een overdosis buitenlandse vrienden, hoewel ik momenteel vooral duits spreek.
Geplaatst door: M.H.Benders | 21 juli 2007 om 11:30
Ik ken het gedicht van Mark Strand niet. Aan 'De tuinman en de dood'heb ik niet gedacht bij het schrijven van mijn Requiem, wel in de verte -tijdens het schrijfproces- aan Mozart.
Ik zou graag van Benders vernemen welke fouten in mijn gedicht geslopen zijn en welke woorden hij 'overbodig deftig' acht. Ik ben wat laat met mijn reactie, maar ik was in het buitenland toen het verscheen en lang daarna eveneens.
Geplaatst door: Victor Vroomkoning | 28 september 2007 om 22:16