In de Kleine Zaal: een logje van papier van Herlinda Vekemans. Over de Revisor. Waarin wij onder meer leren, van Koen Vergeer: ‘Lezen is dan geen uitleggen maar inleven, geen neurotische zoektocht naar een sluitende interpretatie maar een zalig dwalen met medeneming van vele mogelijkheden. Zo ontdek je geen zekerheden, maar krijg je zin in poëzie. Als professional ben je min of meer verplicht, dat is eigenlijk je vak, om uit te leggen waarom sommige gedichten je meer, anders of misschien juist niet raken. En hoe dat geraakt worden ongeveer in zijn werk gaat. Kritiek is empatisch of zij is niet. Kritiek is niet boekjes beoordelen of afzeiken. Kritiek is geen spectaculair vuurwerk, of het doordrammen van dogma’s. Kritiek is er niet voor de criticus, maar voor de lezers.’
In dezelfde zaal: 'Onze strijd en de maanloze nacht hebben ons door de geulweg naar deze kloof geleid, die klaarblijkelijk door paarse sappen is uitgebeten.' De schaalmol van Han van der Vegt.
Laatste reacties