Op het weblog van Jeroen Mettes krijgt Anna Enquist een veeg uit de pan. Met deze non-recensie hervat hij zijn reeks 'Dichtersalfabet'; gelukkig maar. Met als conclusie: 'Rouwen/ schrijven volgens het boekje. Ik word er niet bang van. En in die zin raken deze gedichten, die zo duidelijk gebouwd zijn óm te raken, me niet.' Zou Mettes trouwens de 'Breukers-epigoon' zijn, waarover Anne van Amstel het heeft in de nieuwe Krakatau? Daarin zegt deze dichteres, die net zo slecht tegen kritiek kan als Enquist, over een door mij over haar debuut geschreven recensie: 'Aanvankelijk schrok ik nogal van de toon van zijn betoog. Door lezing van meerdere recensies en gedichten van zijn hand ontdekte ik al snel dat zijn inzichten en meningen mij zó vreemd zijn, dat ik zijn oordeel over mijn werk en dat van anderen met een gerust hart links laat liggen. Hetzelfde geldt voor beschouwingen van een Breukers-epigoon, een zekere promovendus in de Literatuurwetenschappen die op een eveneens zelfgeschapen podium ook weinig positiefs te melden heeft.'
Poëzierapport is terug!
Geplaatst door: Philip Hoorne | 26 april 2006 om 20:21
Zijn die gedichten van Van Amstel gedichten? Alleen het rijm ontbreekt nog. Zelfs als columns zijn ze mislukt.
Geplaatst door: bertus pieters | 26 april 2006 om 23:18